در قرارداد 1975 الجزایر، خط الراس ارتفاعات میمک به عنوان مرز ایران و
عراق تعیین گردید. سپس کمیته های مشترک دو کشور برای تهیه اسناد لازم و
میله گذاری مرز به گفتگو پرداختند. این گفتگوها که به کندی انجام می شد، تا
آستانه وقوع انقلاب اسلامی به نتیجه تعیین کننده ای نرسید. در این میان،
رژیم عراق که به تعیین قطعی مرزها تمایلی نشان نمی داد، با پیروزی انقلاب
اسلامی زمینه را بر ملغی کردن قرارداد مذکور فراهم دید و در تاریخ
19/6/1359 به میمک حمله کرد و در تاریخ 21/6/1359 آن را اشغال کرد.
چهار ماه بعد (19/10/1359)، طی عملیات ضربت ذوالفقار، اگر چه دشمن از قلل
میمک عقب رانده شد، لیکن شمال و غرب این منطقه همچنان تحت اشغال او بود.
این وضعیت ادامه داشت تا این که عملیات عاشورا به منظور آزادسازی ارتفاعات
شمال میمک و نیز دامنه غربی آن طراحی و به اجرا درآمد.
طرح عملیات
پس از انجام شناسایی های لازم، عملیات از سه محور زیر طراحی گردید:
محور اول: ارتفاعات فصیل، 350 و بانی- تلخاب، که در مأموریت فجر 1 بود.
محور دوم : ارتفاعات فصیل و یال میمک، که در مأموریت فجر 3 بود.
محور سوم : فرورفتگی میمک، که در مأموریت فجر 4 بود.
نتایج عملیات
بازپس گیری بیش از 50 کیلومتر مربع از مناطق اشغالی.
تصرف بخش مهمی از ارتفاعات منطقه (فصیل – گرگنی).
در معرض تهدید قرار گرفتن جاده بدره – مندلی.
آزاد شدن جاده مرزی خودی.
کشته و زخمی شدن حدود 1500 نفر از نیروهای دشمن.
به اسارت درآمدن 190 نفر.
انهدام چندین دستگاه تانک و خودرو نظامی.
به غنیمت درآمدن 4 تانک، 7 خودرو، 6 قبضه تفنگ 106 میلیمتری، 29 قبضه خمپاره انداز و تعداد زیادی سلاح سبک و مهمات.